تأثیر جیره های مختلف غذایی بر رشد و بازماندگی کرم پرتار perinereis nuntia در شرایط پرورش آزمایشگاهی
Authors
abstract
با توجه به اهمیت کرم پرتار perinereis nuntia در جیره غذایی مولدین میگو، دست یابی به تکنیک زیستی تکثیر و پرورش اقتصادی این گونه از اهداف مهم صنعت میگو می باشد. به این منظور، استفاده از جیره های غذایی که بیشترین رشد و کمترین تلفات را برای کرم پرتار p. nuntia در فرآیند پرورش داشته باشند حائز اهمیت می باشد. در تحقیق حاضر اثر چهار تیمار غذایی مختلف شامل غذای تجاری میگو- بیومار، غذای حاوی مکمل اسپیرولینا، جلبک سبز flexuosa enteromorphaو جلبک سبز ulva fasciata بر میزان رشد و درصد بازماندگی این گونه از کرم پرتار در شوری 35 قسمت در هزار بررسی شد. تعداد 480 کرم پرتار با میانگین وزن اولیه 002/0±01/0 گرم در قالب چهار تیمار و سه تکرار به مدت سه ماه با جیره های غذایی تغذیه شدند. نتایج آزمایش بیانگر تأثیر معنی دار نوع جیره بر میزان وزن نهایی و درصد بازماندگی کرم پرتار بود. تیمارهای تغذیه شده با غذای تجاری میگو و غذای حاوی اسپیرولینا دارای وزن نهایی بیشتری نسبت به تیمارهای تغذیه شده با جلبک سبز flexuosa e. و u. fasciata بودند (05/0>p). از طرفی تیمارهای تغذیه شده با ماکروجلبکها دارای درصد بازماندگی بیشتری نسبت به سایر تیمارها بودند (05/0>p). با توجه به درصد بازماندگی بالای p. nuntia در تغذیه با جلبک سبز انترومورفا و کاهوی دریایی و تفاوت وزن بسیار کم این دو تیمار با تیمارهای تغذیه شده با غذای تجاری میگو و غذای حاوی مکمل اسپیرولینا، می توان جلبک سبز انترومورفا و یا جلبک کاهوی دریایی را جهت پرورش این پرتار پیشنهاد نمود.
similar resources
تاثیر سطوح مختلف شوری بر میزان رشد و بازماندگی کرم پرتار Perinereis nuntia
نقش کلیدی کرم پرتار Perinereis nuntia در رسیدگی جنسی میگوهای خانواده پنائیده، اهمیت دست یابی به تکنیک زیستی تکثیر و پرورش اقتصادی این گونه را در آبزی پروری آشکار می نماید. در تحقیق حاضر اثر چهار تیمار شوری مختلف شامل سطوح شوری 0، 10، 20 و 35 قسمت در هزار بر میزان رشد و درصد بازماندگی این گونه از کرم پرتار در یک دوره پ...
full textتاثیر مقادیر مختلف کرم پرتار (Perinereis nuntia) در جیره غذایی مولدین میگوی سفید غربی (Penaeus vannamei) بر رشد، بازماندگی و مقاومت لاروهای حاصل در برابر استرسهای محیطی
مطالعه حاضر با هدف استفاده از کرم پرتار Perinereis nuntia در جیره مولدین میگوی سفید غربی و بررسی بازماندگی، رشد و مقاومت پستلارو 15 روزه در برابر استرسهای محیطی شوری، دما و فرمالین در مرکز بازسازی ذخایر آبزیان کلاهی در استان هرمزگان انجام شد. سه تیمار آزمایشی با سه تکرار تعیین گردید. لاروهای حاصل از مولدین تغذیه شده با اسکوئید، ملالیس و جگر گاو در تیمار یک، اسکوئید، ملالیس، جگر گاو و 8% کرم پ...
full textبررسی تاثیر شوری، دما و اکسیژن محلول بر ماندگاری کرم پرتار Perinereis nuntia در شرایط آزمایشگاهی
تحقیق حاضر بر روی ماندگاری کرم پرتار Perinereis nuntia در شرایط متغیر شوری، دما و اکسیژن محلول در طی 3 هفته در شرایط آزمایشگاهی انجام شده است. شوری گروه شاهد برابر با 5/35 قسمت در هزار و شوری سایر تیمارها شامل شوری های حاوی (ppt 1/7)، (ppt 3/21) و (ppt 7/49)آب دریا بود. بیشترین ماندگاری شوری در تیمار شاهد با 76 درصد و کمترین میزان ماندگاری مربوط به تیمار حاوی شوری ppt 1/7 بود که تمامی نمونه ...
full textبررسی تاثیرتیمارهای غذایی مختلف بر روی ترکیبات شیمیایی کرم پرتار پرنرئیس نانتیا(Perinereis nuntia)
انواع کرم های پرتار با توجه به ارزش غذایی مناسب و برابری نسبی ارزش غذایی آنها با نیازهای انواع آبزیان، مانند میزان پروتئین و چربی و دارا بودن انواع اسیدهای چرب و اسیدهای آمینه، مورد توجه قرار گرفته اند. در این مطالعه 180 عدد کرم با میانگین وزنی 25/0 گرم از منطقه جزر و مدی سواحل بندر عباس در پاییز سال 89 به صورت تصادفی جمع آوری شدند. نمونه ها با سه نوع تیمار غذایی، غذای تجاری پست لارو، ماکروجلبک...
full textتاثیر سطوح مختلف شوری بر میزان رشد و بازماندگی کرم پرتار perinereis nuntia
نقش کلیدی کرم پرتار perinereis nuntia در رسیدگی جنسی میگوهای خانواده پنائیده، اهمیت دست یابی به تکنیک زیستی تکثیر و پرورش اقتصادی این گونه را در آبزی پروری آشکار می نماید. در تحقیق حاضر اثر چهار تیمار شوری مختلف شامل سطوح شوری 0، 10، 20 و 35 قسمت در هزار بر میزان رشد و درصد بازماندگی این گونه از کرم پرتار در یک دوره پرورشی سه ماهه بررسی شد. تعداد 480 کرم پرتار با میانگین وزن اولیه 0/020± 0/409...
full textبررسی تاثیر شوری، دما و اکسیژن محلول بر ماندگاری کرم پرتار perinereis nuntia در شرایط آزمایشگاهی
تحقیق حاضر بر روی ماندگاری کرم پرتار perinereis nuntia در شرایط متغیر شوری، دما و اکسیژن محلول در طی 3 هفته در شرایط آزمایشگاهی انجام شده است. شوری گروه شاهد برابر با 5/35 قسمت در هزار و شوری سایر تیمارها شامل شوری های حاوی (ppt 1/7)، (ppt 3/21) و (ppt 7/49)آب دریا بود. بیشترین ماندگاری شوری در تیمار شاهد با 76 درصد و کمترین میزان ماندگاری مربوط به تیمار حاوی شوری ppt 1/7 بود که تمامی نمونه ...
full textMy Resources
Save resource for easier access later
Journal title:
بوم شناسی آبزیانجلد ۴، شماره ۳، صفحات ۱۹-۱۲
Hosted on Doprax cloud platform doprax.com
copyright © 2015-2023